Lieve allemaal,
Wat een bofkont ben ik toch. Door politieke onenigheid is Amerika overgegaan tot een zogeheten ‘shutdown’. Alle nationale musea, parken en monumenten zijn hierdoor gesloten. En had ik mij nou net zo verheugd op een rondje nationale parken in Arizona en Utah.
In Nederland had ik al ver van tevoren een hop-on-hop-off service online gevonden. Deze service rijd langs een aantal nationale parken en is gericht op backpackers. Ideaal dacht ik zo, gezien een auto huren te duur is. Deze service heet de Wicked Desert Experience en zij hadden mij dan ook keurig 2 weken van tevoren ingelicht voor de eventuele shutdown. Ik kon de tour vooralsnog annuleren of ik kon kiezen voor een alternatieve route, een plan B dus. Ik had mijn ticket richting Phoenix al geboekt, dus koos ik voor de alternatieve route. Op die manier zou ik misschien niet de nationale parken in kunnen, maar wel de prachtige omgeving kunnen zien.
Zondag 29 september kwam ik aan in Flagstaff en verbleef ik een nachtje in het Grand Canyon Hostel. De volgende dag zou ik worden opgehaald door de Wicked Desert Experience. Van het hostel zelf gingen er nog 3 mensen mee (Jonny, Adrienne en Richard) en nog een Franse jongen genaamd Florian. Voor dag 1 stond Zion National Park op het programma. Gezien de ‘shutdown’ pas 1 oktober zou ingaan, konden we nog genieten van Zion. Na zo’n 6 uur rijden, eindelijk aangekomen bij het park. Het is echt adembenemend mooi! Het is zo gigantisch groot en door deze canyon loopt een rivier. Wij hebben een wandeling gedaan, genaamd de Narrows. Je loopt in een zo’n 5 tot 10 meter brede ravijn, waar een riviertje doorloopt. Het water komt ongeveer tot aan je knieën en is ijskoud, maar zeker de moeite waard!
De volgende dag was het dan toch echt zo, de nationale parken waren gesloten en zijn we overgegaan op plan B. We zijn naar een kampeerplek gereden, genaamd Paria Campground, waar we de tweede nacht zouden verblijven. Die middag ging iedereen naar de Antelope Canyon, behalve ik. Het is echt een prachtige canyon, maar ook een enorme toeristische trekpleister. Je wordt in 45 minuten letterlijk door de canyon heel geduwd en geadviseerd waar je de beste foto’s kunt maken. Ik had daar niet zoveel zin in, dus ik wilde graag een duik nemen in Lake Powell, maar helaas die was ook gesloten. Ik begon enigszins gefrustreerd te raken, maar het was niet anders. Verderop maar een kleine hike gedaan genaamd ‘Horseshoe bend’, ook heel mooi. Woensdag stond Monument Valley op het programma. Dit is eigendom van de Navajo’s, dus het was gelukkig open. Hier hebben wij een jeep tour gedaan onder leiding van een Navajo. Dit was ook weer zo mooi. Het landschap is zo uitgestrekt, maar toch ook weer zo massief.
De drie dagen rijden door een prachtig landschap was al een ervaring op zich. Bijna elk half uur zie je een kleurverandering in het landschap. Verschillende tinten groen, rood, bruin, geel, zandkleur. Je weet op een gegeven moment niet meer waar je moet kijken. Na Monument Valley gingen Jonny, Richard en Adrienne (de mensen van het hostel) terug naar Flagstaff en gingen Florian en ik door naar Moab. Hier zou ik tot zondag blijven en Florian zou de dag erna al richting Denver verder reizen. Aangekomen in Moab had ik al gelijk een naar gevoel. Het hostel lag ergens in de middle of nowhere en toen ik binnen kwam wist ik niet waar ik het moest zoeken. Het was allemaal zo vies en overal waren vliegen! Maar goed, ik dacht dit hoort er ook bij. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen dacht ik maar, positief blijven denken. De volgende dag was teleurstellend. Het was 30 minuten lopen naar de stad, ik was te jong voor het huren van een auto en de wandelpaden waren minstens 5 kilometer buiten Moab. Dan maar weer terug naar het hostel. Ik wilde hier weg en snel ook! Na heel wat geneuzel en discussies met Sean, de tourleider (ik het niet eens was met het oh-zo beloofde plan B, wat er eigenlijk niet was), ben ik vrijdag in plaats van zondag terug gegaan naar Flagstaff.
Aangekomen in Flagstaff voelde het als thuiskomen. Ik was zo blij! Bekende mensen, een schoon hostel, prachtige omgeving en klein stadje met een authentiek karakter. De dagen in Flagstaff heb ik relaxt doorgebracht. Wat gezonde boodschapjes gedaan om wat meer vitamietjes binnen te krijgen, koffie gedronken in de lokale tentjes en rondgedwaald door het stadje. Ook een dag besteedt aan wandelen in de bergen. En als ‘icing on the cake’ ben ik maandag nog een hele dag naar Sedona geweest. Via het hostel bieden ze deze tour normaliter niet aan op maandag, maar toch mijn scheur opengetrokken en gevraagd of er eventueel wel een tour op maandag geregeld kon worden, gezien Grand Canyon tour niet doorging. En dat kon wel geregeld worden! Jonny en Adrienne van het hostel gingen ook mee, mijn Duitse kamergenote, een man uit Chicago, een jongen uit de Filipijnen, 3 meisjes uit Taiwan (waarvan 1 overigens maar Engels sprak), Louis (de gids) en zijn broertje Peter. We hebben gewandeld door de Sedona, gezwommen aan de voet van de welbekende Cathedral Rock en onder het genot van een glaasje wijn de zon zien ondergaan vanaf een klein dorpje genaamd Jerome net buiten Sedona. Het was echt een top dag met een super leuke groep mensen!
Het is heel raar, maar ik voelde mij thuis en op mijn gemak is Flagstaff. Flagstaff bruist en 1/3 van de inwoners is student, wat het zo leuk maakte denk ik, allemaal jonge mensen met hun eigen stijl. Daarbij is alles hier dichtbij en wordt er ook veel gedaan met de fiets. Misschien deed mij dat wel zo denken aan thuis. Ik heb hier geweldige mensen ontmoet, veel gelachen en ga Flagstaff wel een klein beetje missen denk ik. Ik hoop hier ooit nog eens terug te komen.
Op naar Las Vegas! Ik ben erg benieuwd wat voor circus dit gaat worden!
Liefs