Happy New Year!

Allemaal nog een Happy New Year!!

De tijd is zo snel gegaan, het is alweer 2014! Oud & Nieuw vieren in Sydney was het laatste wat ik had ingepland in mijn reisschema. Een moment waar ik naartoe ben gaan leven gedurende mijn reis.

Op 28 december om 9.00 uur vloog ik van Auckland naar Sydney. Doordat ik vroeg op was, heb ik zo goed als de hele vlucht geslapen, dus voordat ik het wist stond het vliegtuig alweer op Australische bodem. Ik had met Yvonne afgesproken dat we beide naar een treinstation in Sydney zouden gaan, zodat haar nicht en aangetrouwde neef, Bas en Vanya, ons daar zouden ophalen. De komende week zouden we bij hen verblijven. Na een kort treinritje vanaf het vliegveld naar het stadscentrum, stond Yvon met haar videocamera mij op te wachten. Toch wel erg leuk om een bekende van thuis weer te zien, ook al kennen we elkaar helemaal niet zo goed. Samen zijn we richting Bas en Vanya gelopen, die bij de hoofdingang op ons stonden te wachten. Bas en Vanya zijn zo’n 10 jaar ouder en hebben ook 10 jaar geleden door Australië gereisd samen en wonen nu sinds 1,5 jaar in Australië. Door het warme onthaal voelde ik mij gelijk thuis bij ze. Bas en Vanya wonen, ook al moet ik nu woonde zeggen, in de wijk Darlinghurst. Dit ligt echt super centraal. Vanya is momenteel 6,5 maand zwanger en ze zijn deze week verhuisd naar een iets groter appartement. Dit ligt praktisch om de hoek.
Hun huisje is zo’n 15 minuten lopen van centraal station. Bas en Yvon hadden snel wat boodschapjes gedaan en daarna zijn we met z’n allen richting Bondi Beach gegaan. Het bekende strand van Sydney! Thuis keek ik wel eens het programma Bondi Rescue en dan sta je ineens zelf op dat strand. Toevallig was er die dag ook een film crew aanwezig.  En heb ik mijn eerste Australische duik ook gelijk maar een feit gemaakt. ’s Avonds zijn Yvon en Vanya de keuken ingedoken voor de Surinaamse kippetjes, yammie! Na een lange en ook wel vreemde dag, het was namelijk nog niet helemaal tot mij doorgedrongen dat ik alweer in Australië was beland, ben ik als een blok in slaap gevallen.

De volgende dag namen Bas en Vanya ons mij mee op sightseeing en hebben we heerlijk een aantal korte wandelingen gemaakt en omdat ik in Fiji niet uit een kokosnoot had gedronken, heb ik dat maar in Australië gedaan. Het was een heerlijk relaxt ochtendje. ’s Middags zijn Yvon en ik de stad ingedoken en hebben we een wandeling gemaakt door de Botenic Gardens en zijn we naar het Opera House gelopen. Ik moet toch wel zeggen dat het Opera House er van veraf toch mooier uit ziet dan dichtbij. ’s Avonds zijn we lekker uiteten geweest.

De dag voor oudejaarsdag, maandag, hadden we een vrouwendagje. Bas moest werken en Yvon, Vanya en ik hebben een dagtrip naar de Blue Mountains ondernomen. De Blue Mountains was erg mooi, maar na al dat moois in Nieuw Zeeland raak je toch wel een beetje verwend. We hebben een wandeling van 4 uur gemaakt. We moesten eerst 900 treden omlaag en hebben toen een wandeling van 3 uur gemaakt onderaan de klif, wat mooi was, maar ook vooral erg gezellig. Op het einde van de wandeling hebben we het steilste treintje ter wereld omhoog genomen. Na een lange dag lagen we allemaal uitgeteld op de bank.

En dan is het in ene oudejaarsdag, de dag waar het allemaal om ging, de dag waar ik naartoe had gereisd. Intussen had ik ook contact gehad met Edo en zijn vriend George. Edo is een vriend van thuis en George is weer een vriend van Edo van thuis. We zouden samen Oud & Nieuw vieren. We hadden om 13.00 uur afgesproken bij de ferry. Hier is het namelijk zo dat je er al vroeg bij moet zijn als je een beetje een knappe plek wilt hebben voor het vuurwerk spektakel. ’s Morgens hadden Yvon en ik boodschapjes voor de dag gedaan, picknickkleed mee, bikini aan, warme kleding voor ’s avonds en bepakt en bezakt op naar de ferry. Hier zouden we Edo, George, en nog wat vrienden van Edo en George uit Zweden ontmoeten. We namen met z’n allen de ferry naar Cremonte Point. Dit is aan de noordkant van Sydney. Het was al aardig druk toen we aankwamen, maar we wisten toch nog een mooi plekje weten te bemachtigen. En daar zit je dan om 14.00 uur, nog 10 uur wachten tot het grote moment. Gelukkig was het mooi weer en bij toeval kwamen erachter dat er 2 minuten verderop een gratis zwembad was. Niet verkeerd zeg ik zo! De dag zelf is al een hele beleving. Het park stroomt langzaam vol met allemaal blije mensen en overal hoor je muziek en is er gezelligheid. We hebben de dag gevuld met zwemmen, kaarten, kletsen, eten en drinken. Rond een uurtje of 6 werd het publiek vermaakt met een stunt vliegtuigje en om 21.00 uur was het alweer tijd voor de repetitie. Dan denk je, oh nu komt er een klein beetje test vuurwerk, maar er werd mij toch een show gegeven. En dan is het alweer 3 uur verder en hoor je de massa mensen roepen 10, 9, 8, 7… met een glas champagne in mijn hand, kippenvel en vol spanning, 6, 5, 4… omringd door vrienden, het is zover, 3, 2, 1.. HAPPY NEW YEAR roept iedereen het uit! Het vuurwerk spektakel begint gelijk en ik sta genieten van het moment. Het leven is goed! Ik sta te genieten, terugdenkend aan de reis die mij tot dit punt heeft gebracht. Het spektakel duurde ruim 10 minuten en het was totaal niet zoals op tv, het was vele malen mooier! Ik heb echt een geweldige dag en avond gehad, ik ben een gelukkig mens! Wat wel heel bizar was, na het vuurwerk pakte iedereen zijn spullen en ging naar huis. In Nederland begint dan pas het feest, maar na 10 minuten was het park zo goed als leeg. We zijn er nog een uurtje gebleven, niet wetende dat er geen ferry of niks meer terug ging. Het was nog een grote zoektocht naar een bus die ons naar huis kon brengen.

Nieuwjaarsdag was een makke dag. Yvon en ik waren half 4 thuis gekomen uiteindelijk, zo goed als nuchter. In het park mocht namelijk niet gedronken worden en er werd door de politie streng gecontroleerd. Dus wij hadden jus d’orange in ons bekertje, met uit ons plastic flesje Malibu. De anderen hadden nog een aantal champagne flessen meegenomen stiekem. Ik voelde mij weer 16 jaar en dat ik naar een schoolfeest ging waar ook niet gedronken mocht worden. We zijn met Bas en Vanya naar een strandje gegaan en hebben daar lekker even een frisse neus gehaald. ’s Avonds pizza gescoord en vroeg naar bed gegaan.

2 Januari was Yvon haar laatste volle dag in Sydney en we zijn samen de stad ingedoken. Er moest namelijk een plan de campagne gemaakt worden nog. Yvon en ik hebben besloten om samen op samen te gaan reizen door Australië, maar wanneer was nog de vraag. Yvon heeft namelijk 1 maand werk erop zitten als nanny of een boerderij en wilt dit graag vol maken tot 88 dagen. Als we samen willen reizen, moet ik dus 2 maanden wachten of ook een baan zoeken. Samen besloten dat we eerst voor een baan voor mij zouden kijken en als ik niet snel een baan zou vinden, we toch eerder al op pad zouden gaan. In het weekend heb ik Bas en Vanya helpen verhuizen. Ze wonen praktisch om de hoek, maar in een groter appartement, met oog op de baby die eraan komt. Ik had geluk, want ze hadden het oude appartement nog een week ter beschikking en ik kon daar mooi tot de 9januari verblijven. Ondertussen hard zoekende naar een baan, maar ik had weinig succes. Yvon en ik wisten niet goed wat we moesten doen. Yvon heeft toen besloten haar baan op te zeggen en vanaf de 18^e gaan we samen het grote Australië ontdekken. Yvon heeft een auto, dus dat wordt ons nieuwe huis voor de komende tijd.

Afgelopen week heb ik lekker een beetje nog in Sydney rondgehangen. Een beetje afgesproken met Edo en George, filmpje gepakt, naar het park geweest, beetje hardlopen (goede voornemens zijn weer van start gegaan, haha) en dingen uitgezocht voor onze roadtrip. Morgen pak ik de trein naar Wagga Wagga. Hier werkt Yvon nog een week bij het gezin als nanny en de mensen daar waren zo aardig om mij uit te nodigen om ook daar te verblijven. Ik zal een beetje moeten helpen met de kinderen en met het huishouden. Hopelijk kunnen we aankomende week ook langzaam onze kampeerspullen gaan inkopen. Ik heb er erg veel zin in. Weer een nieuw avontuur ga ik tegemoet, spannend!

Liefs