Londen naar Moskou

Lieve allemaal,

Na het geweldige Westen, was het tijd voor een praktisch bezoek aan Perth. Ik wilde in Perth een aantal dingen gedaan hebben. Belasting teruggaven invullen, sollicitatiebrieven eruit sturen voor in Melbourne en nog meer ‘saaie’ dingen. Oftewel, mijn highlight in Perth was de bieb. Niet heel spannend! Ik heb wat rondgelopen met Richard, een jongen die ik in Nieuw Zeeland heb leren kennen, hij was toevallig ook in Perth. Ik wilde niet in een stad zijn, het voelde niet aangenaam, druk en veel verkeer. Dat ongerepte en rustige West Australië beviel mij wel.

Ik liet Perth dan ook snel achter mij en zette mijn reis voort richting Zuidwest Australië. Tijdens mijn reis raadde heel veel mensen mij aan om naar dit gebied te gaan, omdat het prachtig was. Helaas moest ik dit gebied aanschouwen in pleur weer. Het kwam met bakken uit de lucht, het was nat, koud en er stond een harde wind. Ik was zelfs genoodzaakt om in hostels te verblijven, want het was zo koud en nat, dat kamperen onmogelijk was. Ik moest zeker even wennen, ik moest mijn spijkerbroek en trui weer aan, jak! De omgeving was prachtig, maar waarschijnlijk nog mooier met de aanwezigheid van de zon. Ach, je kan niet altijd geluk hebben. Ik probeerde er het beste van te maken, ik bezocht grotten, wijnproeverijen, een bezoek aan de chocolade fabriek en de nougat fabriek. Ik heb een 53 meter hoge boom beklommen met trillende beentjes en de Tree Top Walk gelopen hoog boven de Valley of the Giants.

 

Na het natte, maar mooie Zuidwest Australië, zette ik mijn reis voort richting Zuid-Australië, op naar een nieuwe staat. Ik moest alleen nog even de Nullabor over. Ik weet niet of iemand ooit van de Nullabor heeft gehoord, maar dit is een hele lange en saaie vlakte van zo’n 2100 kilometer lang. Onderweg zijn er wat tankstations met accommodatie en dat is het. Ze zeggen ook wel dat de Nullabor de afstand is van Londen naar Moskou. Oftewel, een pittig stukkie. Het was 3 dagen lang gedachte op nul, rijden, rijden en nog eens rijden, en meer ook niet. Dag 1 reed ik zo’n 650 kilometer, dag 2 reed ik zo’n 560 kilometer en dag 3 deed ik het ‘rustig’ aan en reed ik zo’n 400 kilometer. Ik wilde zo snel mogelijk aan de overkant zijn, want er was onderweg toch niets te zien. Op een hele mooie kustlijn na. Nog wel een leuk feitje. Op de Nullabor heb je een stuk weg van 146,6 kilometer lang en dit stuk is kaarsrecht, geen bocht of afslag te vinden. Uniek, maar vooral saai om te rijden.

 

Na 4 lange dagen rijden kwam ik aan in Adelaide. In Adelaide had ik ook weer een missie. Ik ben nog steeds bezig met mijn eventuele culinaire toekomst als chef. In Perth had ik een aantal sollicitatiebrieven verstuurd naar toprestaurants in Melbourne en na nog geen 3 dagen had ik reactie van een restaurant die wel geïnteresseerd waren. Brooks, dit restaurant is restaurant nummer 70 in heel Australië en zij willen mij een stage aanbieden. De chef was geraakt door mijn brief en wilde mij een kans aanbieden. Het is misschien niet betaalt, maar ik lijk wel gek als ik deze kans niet pak. Deze chef heeft samen gewerkt met Gordon Ramsey en met Shannon Bennett (bekende Australische chef). Voor de mensen die zijn geïnteresseerd, dit is de website van het restaurant www.brooksofmelbourne.com. Als het mij bevalt in de keuken, dan ga ik weer studeren. In Adelaide heb ik dan ook een bezoek gebracht aan één van de internationale locaties van Le Cordon Bleu. Deze school zit namelijk ook in Nieuw Zeeland. Zij hebben al mijn vragen kunnen beantwoorden en voor nu, als ik weer ga studeren, is het nog steeds in Nieuw Zeeland. In Adelaide ook weer wat rondgedwaald en wat dingen bezocht met andere backpackers. Het was gezellig, ik vind Adelaide een leuke stad!

Na Adelaide zetten in mijn reis voort richting de Great Ocean Road. Er is veel te zien in Zuid-Australië, maar ik wil begin oktober in Melbourne zijn en na 3 maanden in een auto, ging het rijden mij ook een beetje tegenstaan. Ik was het zat, die lange afstanden. Ook het kamperen was niet meer ideaal, gezien het ’s avonds rond de 5 graden is, wat best wel koud is. Tussen Adelaide en de Great Ocean Road nog een stel ontmoet bij een gratis kampeerplek. Wat trouwens een hele mooie plek was aan een meer. ’s Avonds bij het kampvuur met ze gegeten en ’s morgens werd ik uitgenodigd om de nette uit het meer te halen om te kijken of ze yabbies hadden gevangen. Dit zijn een soort van rivierkreeftjes. Ze waren heerlijk! Vers van de pers!

 

Om eerlijk te zijn viel de Great Ocean Road mij erg tegen. Het was zo toeristisch en zo druk en de weg was zo slecht, dat ik het moeilijk vond om ervan te genieten. Al moet ik wel zeggen dat de kustlijn heel erg mooi is.

Ook heb ik onderweg contact gehouden met de 2 gepensioneerde stellen die ik heb ontmoet in West Australië. Zij hadden mij meegenomen naar Tunnel Creek en Windjana Nationaal Park. Ik had vooral contact met Keith en Marie, en niet zo zeer met Ralph en Wendy. Dus ik belde Keith op, ik ben bijna in Melbourne, kan ik langs komen? Zij stonden erop dat ik een paar dagen bij hen zou verblijven. Dus Keith zei, je moet wel even langs mijn broer, Ralph, die woont even buiten Geelong en dat is onderweg naar Melbourne. Ik belde Ralph en zei ik kom op een bakkie. Nou dat was allemaal goed. Ik zit nu alweer een paar dagen bij Ralph en Wendy en het is zo gezellig! Het zijn schatten van mensen en ik noem ze mijn Australische opa en oma. We hebben samen kooksessies, we hebben oliebollen al gemaakt en speculaas. Ik ben geïntroduceerd aan konijn. Ook ben ik met Ralph al een dagje in Melbourne geweest en hebben heerlijk over de Melbourne Food Market gelopen. Het is zo fijn om even in een thuis te zijn, om samen aan tafel met een gezin te eten, om samen gewoon een kopje thee te drinken met een speculaasje erbij. Soms zijn het de simpele dingen in het leven die het zo aangenaam kan maken.

Woensdag 1 oktober begin ik mijn baan bij Brooks en ik ben benieuwd wat Chef Nicolas Poelaert voor mij in petto heeft. Ik ben best wel wat nerveus, maar ik heb er vooral zin in. Ik moet een chef uniform aan, want het is een open keuken, dus ik moet er goed uit zien. Nou ik heb het in de winkel aangepast en ik zie er niet uit! Heel charmant!

Nou ik hou jullie op de hoogte van mijn komende culinaire periode, gezien het reizen nu even ophoudt. Dit zal weer een werkperiode zijn van mijn working-holiday in Australië.

Liefs