Nieuw Zeeland Part 2

Lieve allemaal,

Ik ben inmiddels klaar met het rondreizen op het zuidereiland, de kerst zit erop en ik ben zo goed als klaar voor Australië. Na mijn eerste relaxte middag in Queenstown, ben ik de volgende dag op actieve tour gegaan. Samen met een andere Nederlandse jongen, die ik in de bus had leren kennen, zijn we een berg gaan beklimmen in Queenstown. Deze wandeling heet de Ben Lomond Track. Het eerste gedeelte hebben we de gondola omhoog genomen. Het was een prachtige dag met een helder uitzicht over de stad. Vanaf de gondola is het zo’n 1000 meter omhoog. Het hoogste punt is 1748 meter hoog en geeft een 360 graden uitzicht.  Het was een beste klim en dacht dat ik zo’n 10 keer onderweg ben dood zou gaan, maar eenmaal boven na 3 uur wandelen en klimmen, was ik toch wel een beetje trots op mezelf. Tandjes op elkaar en doorzetten, het was een persoonlijke uitdaging. Bovenop de top hadden we prachtig uitzicht. Aan de ene kant zie je Queenstown liggen aan het water en aan de andere kant een bergketen met besneeuwde toppen. Onder het genot van een boterhammetje, heb ik heerlijk van het uitzicht genoten.

De andere 2 dagen in Queenstown waren regenachtig en heb ik met mijn Australische kamergenoot een beetje rondgedwaald door Queenstown. Na 4 nachten in Queenstown was het tijd voor Milford Sound. Dit stond toch wel enigszins hoog op mijn lijstje. Na een prachtige busreis door bergen met besneeuwde toppen en overal kleine watervallen, zijn we op de ferry gestapt en hebben we zo’n 1,5 uur door de Milford Sound fjorden gevaren. Het is een prachtige omgeving, echter had ik het wel groter verwacht op een of andere manier. Misschien ook omdat het zo’n populaire toeristen bestemming is in Nieuw Zeeland. Na de boottocht zijn we doorgereden naar Gunn’s Camp, dit ligt in het fjorden gebied. Ik kon niet wachten tot de volgende dag, hier stikte het namelijk van de sandflies. Kleine vliegjes die je bijten en vervolgens je alleen maar alles kapot kan krabben van de jeuk. Niet zo fijn! De volgende dag werd ik als enige in Te Anau afgezet. Een klein dorpje aan het begin van het fjorden. Ik zou hier 4 nachtjes blijven om heerlijk even in relaxstand te gaan. Ik merkte aan mezelf dat de lange dagen in de bus mij tegen ging zitten. Het waren 4 prachtige dagen en heb heerlijk mijn dagen gevuld met mijn boek lezen bij het meer. De laatste heb ik toch nog een wandeling gemaakt langs het meer en een stuk van het beroemde Keppler Track gelopen. Na 4 dagen relaxen had ik eigenlijk niet meer zoveel zin in de Stray bus. De bestemmingen die zouden komen stonden niet erg hoog op mijn lijstje, op Mt. Cook na. Na Te Anau zijn we richting Invercargill gereden. De volgende dag zijn we door The Catlins gebied gereden en de dag geëindigd in Queenstown. Ik werd er niet vrolijker op na 11 uur in de bus te hebben gezeten.

 

Colin, een goede vriend van William en Tracy, was voorheen mede-eigenaar van het restaurant Flame. William had via Colin geregeld dat ik daar wel een happie kon eten. Ik moest vragen naar Susie en Nagels waren daar wel bekend dus ik hoefde mij geen zorgen te maken. Na een lange busrit, dacht ik, ik ben nu toch uit, laat ik er dan ook maar even goed van genieten. Bij Flame werd ik met open armen ontvangen en heb ik een heerlijke visschotel gegeten met een lekker glaasje wijn. Als toetje had ik een Zuid-Afrikaans dessert genaamd Don Pedro met overheerlijke Amarula erin.  Het bracht goede herinneringen terug uit mijn tijd in Kaapstad. Na een heerlijk verwenavondje was het tijd voor de schade, echter was die er niet. Het was mijn kerstcadeau van William, Tracy en Colin. Verrast en voldaan ben ik mijn bedje ingedoken. De volgende dag zijn we richting Mount Cook gereden en hebben we een prachtige wandeling gemaakt door de vallei. Na 2 uur wandelen kwamen we uit bij een meer gevormd door gesmolten ijs. En in het meer lage gigantische stukken ijs. Erg bijzonder en mooi om te zien! De laatste 2 dagen zijn we een nacht gestopt in Rangitata en in Kaikoura. Dit was niet heel bijzonder, vooral weer veel lange dagen in de bus. Op 11 december heb ik de ferry richting Wellington weer genomen en vervolgens de trein naar Paraparaumu. Het was erg leuk om elkaar weer te zien en vooral ook Billie en Siem. Het is grappig hoeveel ze in 2 jaar tijd kunnen veranderen, het zijn al echte pubers. Hier heb ik een aantal dagen met de familie gespendeerd en ben toen verder omhoog gereisd naar Auckland.

In Auckland heb ik kunnen regelen dat ik ergens kon trainen. Na 3 maanden geen kickboksen heb ik in Auckland weer 2 keer kunnen trainen en wat een blij kind was ik weer. Heerlijk even rossen! En heerlijk die spierpijn erna!

Het was een bijzondere kerst, een kerst zonder papa en mama en mijn zus. Een kerst zonder een tweede kerst dag en toch was het weer een nieuwe ervaring. Ik zie William en Tracy een beetje als mijn tweede ouders, wat het een stuk aangenamer maakt. Ik heb het al 2 keer eerder mogen ervaren, met kerst niet thuis zijn, en ondanks dat het mijn favoriete feestdagen zijn van het jaar, hoopte ik toch dat het op een of andere manier snel voorbij zou gaan.

Ik kijk terug met gemengde gevoelens. Het reizen door Nieuw Zeeland vond ik erg leuk en het zuidereiland is echt prachtig, maar ik zou nooit meer willen reizen met een bus. Ik heb een kleine indruk mogen krijgen van het zuidereiland, maar ik zou graag terug willen komen en op mijn eigen tempo het land nog eens willen doorreizen. Ik ben er ook achter gekomen dat ik een kleine treehugger ben geworden. Ik heb wandelingen gemaakt van een paar uur in Nieuw Zeeland door de natuur, maar zou toch wel wandelingen van een paar dagen willen gaan lopen in de toekomst. En dan als laatste wil ik William en Tracy graag bedanken voor alles wat ze voor mij hebben gedaan. Ik hoop ze snel weer te zien!

En dan ben ik morgen alweer gewoon in Australië. In Sydney ontmoet ik Yvonne, een vriendin van een vriendin, maar eigenlijk kennen we elkaar al heel lang van de vroeger. Ik verblijf samen met haar bij haar nicht in Sydney en samen gaan we gezellig oud & nieuw vieren. Zij moet 2 januari alweer terug naar haar werk in het westen van Australië en voor mij  wordt het dan tijd om uit te zoeken wat ik met mijn jaar in Australië wil gaan doen. Waar ik erg naar uitkijk, maar ook wel heel spannend vind. Weer een nieuw avontuur, met nieuwe uitdagingen, met nieuwe mensen in een nieuwe omgeving, werk zoeken, misschien een auto kopen. Dingen om over na te denken, gelukkig heb ik een heel jaar en hoef ik niet te reizen volgens een strakke planning.

Ik hoop dat iedereen een heerlijke kerst heeft gehad en ik wil iedereen alvast een gelukkig nieuw jaar wensen. Ik ben erg nieuwsgierig wat 2014 gaat brengen, ik hoop veel moois!

Liefs

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Verifiëren *